Eleni | ||
Το χλωμό το προσωπάκι σου στις φωτογραφίες μας κοιτώ, πόσο κουράστηκες, να φύγεις βιάστηκες. Τα θλιμμένα τα ματάκια σου σαν δυο σύννεφα στον ουρανό, πού να πηγαίνουνε, πού ταξιδεύουνε; Ελένη, εκεί που πας κοίτα να είσαι ευτυχισμένη, σ’ αυτή τη γη η μοίρα σου ήταν γραμμένη σ’ άσπρο χαρτί με ένα κίτρινο στυλό σα δάκρυ από λεμόνι. Θυμάμαι πόσα απογεύματα καθόσουνα δίχως να βγάλεις τσιμουδιά, μόνο με κοίταζες και χαμογέλαγες. Σου στέλνω αυτό το τραγουδάκι μου για να σου κρατάει συντροφιά και να μην ξεχνάς να μου χαμογελάς. | Solgun minik yüzün fotoğraflarımıza bakıyorum ne kadar da yoruldun, gitmek için acele ettin hüzünlü minik gözlerin iki bulut gibi gökyüzünde nereye gidiyorlar , nereye doğru yola çıkmışlar Eleni , gittiğin yerde mutluluğu gör bu dünyada kaderin yazılıydı sarı bir tükenmezle beyaz bir kağıda bir limondan gelen gözyaşı gibi.. hatırlıyorum öğleden sonraları oturuyordun çıt çıkarmadan sadece bana bakıyordun ve gülümsüyordun bu şarkımı sana gönderiyorum sana yoldaş, arkadaş olsun diye unutma ve bana gülümse.. | |
onurozdemir © 16.03.2009 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info