Eleni

Το χλωμό το προσωπάκι σου
στις φωτογραφίες μας κοιτώ,
πόσο κουράστηκες, να φύγεις βιάστηκες.

Τα θλιμμένα τα ματάκια σου
σαν δυο σύννεφα στον ουρανό,
πού να πηγαίνουνε, πού ταξιδεύουνε;

Ελένη, εκεί που πας κοίτα να είσαι ευτυχισμένη,
σ’ αυτή τη γη η μοίρα σου ήταν γραμμένη
σ’ άσπρο χαρτί με ένα κίτρινο στυλό
σα δάκρυ από λεμόνι.

Θυμάμαι πόσα απογεύματα
καθόσουνα δίχως να βγάλεις τσιμουδιά,
μόνο με κοίταζες και χαμογέλαγες.

Σου στέλνω αυτό το τραγουδάκι μου
για να σου κρατάει συντροφιά
και να μην ξεχνάς να μου χαμογελάς.


Solgun minik yüzün
fotoğraflarımıza bakıyorum
ne kadar da yoruldun, gitmek için acele ettin

hüzünlü minik gözlerin
iki bulut gibi gökyüzünde
nereye gidiyorlar , nereye doğru yola çıkmışlar

Eleni , gittiğin yerde mutluluğu gör
bu dünyada kaderin yazılıydı
sarı bir tükenmezle beyaz bir kağıda
bir limondan gelen gözyaşı gibi..

hatırlıyorum öğleden sonraları
oturuyordun çıt çıkarmadan
sadece bana bakıyordun ve gülümsüyordun

bu şarkımı sana gönderiyorum
sana yoldaş, arkadaş olsun diye
unutma ve bana gülümse..

onurozdemir © 16.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info