Du hast begonnen zu verbleichen wie ein altes Foto

Du hast begonnen zu verbleichen wie ein altes Foto
Τι πειράζει αγόρι μου που η κιθάρα σου δεν έχει όλες τις χορδές της Εσύ ακούς τη μουσική σαν να έπαιζε μπροστά σου η καλύτερη ορχήστρα Το κίτρινο τρένο ξεκίνησε Σε πάει κάπου που δεν ξέρεις Δε σε νοιάζει τι θα ξημερώσει Αφού ο ήλιος δεν αλλάζει χρώμα Δε σε νοιάζει τι θα ξημερώσει Το μαύρο χρώμα από τις μπότες σου το συνήθισες για τα καλά έχει αρχίσει να ξεθωριάζει Σαν μια παλιά φωτογραφία Έχει αρχίσει να ξεθωριάζει σα μια φωτογραφία Κι εσύ κυρία που όλη μέρα τρέχεις Για να πετύχεις το αδύνατο Για πες μας πως αισθάνεσαι τις νύχτες Που γυρνάς μόνη στο σπίτι Όταν ξαπλωμένη σ’ ένα διπλό κρεβάτι Φωνάζεις τα όνειρα για να σε πάρουνε μακριά Το κίτρινο τρένο πέρασε από μπροστά σου Σε κοίταξε μέσα απ’ το βρεγμένο το παράθυρο άρχισες να ξεθωριάζεις σαν μια παλιά φωτογραφία άρχισες να ξεθωριάζεις σα μια φωτογραφία		Was macht es schon, mein Junge, wenn deine Gitarre nicht mehr alle Saiten hat Du hörst die Musik als ob das beste Orchester vor dir spielen würde Der gelbe Zug ist losgefahren und bringt dich an ein Ziel, das du nicht kennst Es interessiert dich nicht, was der Morgen bringt wo doch die Sonne sowieso nicht Farbe wechselt, interessiert es dich nicht, was der Morgen bringt Die schwarze Farbe deiner Stiefel, an die du dich gewöhnt hast, hat begonnen zu verblassen wie ein altes Foto. Es hat begonnen zu verblassen, wie ein Foto. Und du, werte Dame, die du den ganzen Tag eilst, um das Unmögliche zu vollbringen Sag uns wie du dich nachts fühlst wenn du alleine heimkommst und deine Träume rufst, damit sie dich weit weg bringen, wenn du in einem Doppelbett liegst. Der gelbe Zug ist vor dir vorbeigefahren und hat dich durch ein nasses Fenster angesehen du hast begonnen zu verblassen wie ein altes Foto du hast begonnen zu verblassen wie ein Foto
irini © 17.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info