| #1 | Ο τόπος
Στίχοι:
Μουσική:
Εκεί που η γη τελειώνει κι αρχίζει ο ουρανός,
αυτός ο τόπος μόνο δεν είναι κανενός,
εκεί είναι πάντα μόνο μες στο όνειρο οι ψυχές,
τις νύχτες που κρυώνουν και νιώθουν μοναχές.
Κανένας δεν τον ξέρει, και δεν τον μελετά
μ’ αυτός που υποφέρει, τον ψάχνει και ρωτά.
Εκεί που σβήνει η μνήμη, κι αρχίζει να ξεχνά,
αυτός ο τόπος μόνο, δεν είναι πουθενά,
Κανένας δεν τον ξέρει, και δεν τον μελετά
μ’ αυτός που υποφέρει, τον ψάχνει και ρωτά. | #2 | Νέοι στίχοι:
Εκεί που η γη τελειώνει κι αρχίζει ο ουρανός,
αυτός ο τόπος μόνο δεν είναι κανενός,
εκεί είναι πάντα μόνο ‘ναι που ανταμώνουν μες στο όνειρο οι ψυχές,
τις νύχτες που κρυώνουν και νιώθουν μοναχές.
Κανένας δεν τον ξέρει, και δεν τον μελετά
μ’ αυτός που υποφέρει, τον ψάχνει και ρωτά.
Εκεί που σβήνει η μνήμη, κι αρχίζει να ξεχνά,
αυτός ο τόπος μόνο, δεν είναι πουθενά,
Κανένας δεν τον ξέρει, και δεν τον μελετά
μ’ αυτός που υποφέρει, τον ψάχνει και ρωτά.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Εκεί που η γη τελειώνει κι αρχίζει ο ουρανός,
αυτός ο τόπος μόνο δεν είναι κανενός,
εκεί ‘ναι που ανταμώνουν μες στο όνειρο οι ψυχές,
τις νύχτες που κρυώνουν και νιώθουν μοναχές.
Κανένας δεν τον ξέρει, και δεν τον μελετά
μ’ αυτός που υποφέρει, τον ψάχνει και ρωτά.
Εκεί που σβήνει η μνήμη, κι αρχίζει να ξεχνά,
αυτός ο τόπος μόνο, δεν είναι πουθενά,
Κανένας δεν τον ξέρει, και δεν τον μελετά
μ’ αυτός που υποφέρει, τον ψάχνει και ρωτά. |
