stixoi.info: Η παντέρμη ( Διορθώσεις )

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η παντέρμη ( Διορθώσεις )

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130562 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Η παντέρμη
#1	Η παντέρμη Στίχοι: Μουσική: Σκάβουν το χώμα οι πετεινοί σκάβουν ζητώντας την αυτή την ώρα που στα σκοτεινά βγαίνει η Παντέρμη και γυρνά. Μαύρη μαυρίλα ειν’ η ψυχή της κι ωχρό μπακίρι το πετσί της τα στήθια της ωσάν τ’ αμόνια που τα χτυπούν χωρίς συμπόνια. Παντέρμη, τι ζητάς εδώ μόνη σου δίχως σύντροφο; Κι αν είναι κάτι που ζητώ πε μου, σε γνοιάζει εσένανε; Ζητάω εκείνο που ζητώ ζητάω την ίδια εμένανε. Παντέρμη, πες ποιος ο καημός σου ποιος ο αγιάτρευτος καημός σου; Ποιος ο καημός μου; Μαύρη πίσσα εγίνη η λινή μου η πουκαμίσα και μες στο σπίτι σαν τρελή σούρνω το ξέπλεκο μαλλί. Παντέρμη, λούσε το κορμί σου λουσ’ το χελιδονόνερο κι άσε κυρά μου την ψυχή σου ασ’ τη να βρει αναπαμό. Άχου, τσιγγάνικες ψυχές κι ολόκρυφες νεροσυρμές πίκρες μαζί και θάματα στα μακρινά χαράματα.	#2	Νέοι στίχοι: Σκάβουν το χώμα οι πετεινοί σκάβουν ζητώντας την ~~αυτή~~ αυγή την ώρα που στα σκοτεινά βγαίνει η Παντέρμη και γυρνά. Μαύρη μαυρίλα ειν’ η ψυχή της κι ωχρό μπακίρι το πετσί της τα στήθια της ωσάν τ’ αμόνια που τα χτυπούν χωρίς συμπόνια. Παντέρμη, τι ζητάς εδώ μόνη σου δίχως σύντροφο; Κι αν είναι κάτι που ζητώ πε μου, σε γνοιάζει εσένανε; Ζητάω εκείνο που ζητώ ζητάω την ίδια εμένανε. Παντέρμη, πες ποιος ο καημός σου ποιος ο αγιάτρευτος καημός σου; Ποιος ο καημός μου; Μαύρη πίσσα εγίνη η λινή μου η πουκαμίσα και μες στο σπίτι σαν τρελή σούρνω το ξέπλεκο μαλλί. Παντέρμη, λούσε το κορμί σου λουσ’ το χελιδονόνερο κι άσε κυρά μου την ψυχή σου ασ’ τη να βρει αναπαμό. Άχου, τσιγγάνικες ψυχές κι ολόκρυφες νεροσυρμές πίκρες μαζί και θάματα στα μακρινά χαράματα. Αποδοχή διόρθωσης στίχων Τελική διαμόρφωση στίχων Σκάβουν το χώμα οι πετεινοί σκάβουν ζητώντας την αυγή την ώρα που στα σκοτεινά βγαίνει η Παντέρμη και γυρνά. Μαύρη μαυρίλα ειν’ η ψυχή της κι ωχρό μπακίρι το πετσί της τα στήθια της ωσάν τ’ αμόνια που τα χτυπούν χωρίς συμπόνια. Παντέρμη, τι ζητάς εδώ μόνη σου δίχως σύντροφο; Κι αν είναι κάτι που ζητώ πε μου, σε γνοιάζει εσένανε; Ζητάω εκείνο που ζητώ ζητάω την ίδια εμένανε. Παντέρμη, πες ποιος ο καημός σου ποιος ο αγιάτρευτος καημός σου; Ποιος ο καημός μου; Μαύρη πίσσα εγίνη η λινή μου η πουκαμίσα και μες στο σπίτι σαν τρελή σούρνω το ξέπλεκο μαλλί. Παντέρμη, λούσε το κορμί σου λουσ’ το χελιδονόνερο κι άσε κυρά μου την ψυχή σου ασ’ τη να βρει αναπαμό. Άχου, τσιγγάνικες ψυχές κι ολόκρυφες νεροσυρμές πίκρες μαζί και θάματα στα μακρινά χαράματα.
Πρώτη αποστολή: Φάσμα, Γιώργης		Διορθώσεις: br0034
Πρόσθετες πληροφορίες ή διευκρινίσεις ή στοιχεία που δεν μπορούν να καταγραφούν μέσω της φόρμας
Οι παραπάνω διορθώσεις είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να μην προτείνουν καμία αλλαγή.