| #1 | Εμείς που μείναμε
Στίχοι:
Μουσική:
Εμείς που μείναμε
στο χώμα το σκληρό
για τους νεκρούς
θ’ ανάψουμε λιβάνι
κι όταν χαθεί
μακριά το καραβάνι
του χάρου του μεγάλου πεχλιβάνη,
στη μνήμη τους θα στήσουμε χορό.
Εμείς που μείναμε
θα τρώμε το πρωί
μια φέτα από του ήλιου το καρβέλι,
ένα τσαμπί σταφύλι από τ’ αμπέλι
και δίχως πια του φόβου το τριβέλι,
μπροστά θα προχωράμε στη ζωή.
Εμείς που μείναμε
θα βγούμε μια βραδιά
στην ερημιά να σπείρουμε χορτάρι
και πριν για πάντα
η νύχτα να μας πάρει
θα κάνουμε τη γη προσκυνητάρι
και κούνια για τ’ αγέννητα παιδιά. | #2 | Νέοι στίχοι:
Εμείς που μείναμε
για τους νεκρούς
θ’ νεκρούς θ' ανάψουμε λιβάνι λιβάνι,
κι όταν χαθεί καραβάνι καραβάνι,
του χάρου του μεγάλου πεχλιβάνη, πεχλιβάνη
στη μνήμη τους θα στήσουμε χορό.
Εμείς που μείναμε
μια φέτα από του ήλιου το καρβέλι, καρβέλι,
ένα τσαμπί σταφύλι από τ’ αμπέλι τ' αμπέλι,
και δίχως πια του φόβου το τριβέλι, τριβέλι
μπροστά θα προχωράμε στη ζωή.
Εμείς που μείναμε
στην ερημιά να σπείρουμε χορτάρι χορτάρι,
και πριν για πάντα πάρει πάρει,
θα κάνουμε τη γη προσκυνητάρι
και κούνια για τ’ τ' αγέννητα παιδιά.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
Εμείς που μείναμε στο χώμα το σκληρό
για τους νεκρούς θ' ανάψουμε λιβάνι,
κι όταν χαθεί μακριά το καραβάνι,
του χάρου του μεγάλου πεχλιβάνη
στη μνήμη τους θα στήσουμε χορό.
Εμείς που μείναμε θα τρώμε το πρωί
μια φέτα από του ήλιου το καρβέλι,
ένα τσαμπί σταφύλι από τ' αμπέλι,
και δίχως πια του φόβου το τριβέλι
μπροστά θα προχωράμε στη ζωή.
Εμείς που μείναμε θα βγούμε μια βραδιά
στην ερημιά να σπείρουμε χορτάρι,
και πριν για πάντα η νύχτα να μας πάρει,
θα κάνουμε τη γη προσκυνητάρι
και κούνια για τ' αγέννητα παιδιά. |
