| #1 | Ακριβοχαιρετίσματα
Στίχοι:
Μουσική:
Άχι άχι ακριβοχαιρετίσματα και ακριβοχαιρετώ'σε
και κατείχε αλιγουρευτα και μυστικά αγαπώ σε
και κάτεχε αλιγουρευτα και μυστικά από 'μενα
ώπα πως ελινάτεψε ο σεβντάς απου'χα με τα σένα
πως ελινάτεψε ο σεβντάς και περιπλέξανε κλώνοι
κι απ'ότε δεν εσμήξαμε θαρώ'ναι δέκα χρόνοι
κι απ'ότε δεν εσμήξαμε γαρύφαλλο μου αφράτο
δεν εμυρίσανε τα στενά τα πάνω και τα κάτω
απ'οτε δεν εσμήξαμε άσπρε λιγνέ μου κρίνε
δεν αναντράνισα να ειδώ είτε ντουνιάς δεν είναι
Απ'οτε δεν εσμήξαμε να σου δώσω ένα ρισο
δεν άνοιξα το στόμα μου ανθρώπου να μιλήσω
και ανθρώπου δε το θάρεψα και κανενός δε το'πα
και έμαθα το πως σαγαπώ ως και τση γης τα χόρτα
και έμαθα το πως σαγαπώ και συ το'χεις πωμένο
το κόκκινο χειλάκι σου το χιμολοιμένο
το κόκκινο χειλάκι σου εφίλησα το πορι
και θα σου φαίνομαι άσχημος βοσκός απού τα όρη | #2 | Νέοι στίχοι:
Άχι άχι ακριβοχαιρετίσματα (Άχι άχι) Ακριβοχαιρετίσματα και ακριβοχαιρετώ'σε ακριβοχαιρετώσε,
(ώπα) και κατείχε αλιγουρευτα κάτεχε αδιμούρευτα και μυστικά μπιστικά αγαπώ σε σε.
και κάτεχε αλιγουρευτα αδιμουρευτα και μυστικά μπιστικά από 'μενα 'μενα,
ώπα (ώπα) πως ελινάτεψε εδινάτεψε ο σεβντάς απου'χα με τα σένα σένα.
πως ελινάτεψε εδινάτεψε ο σεβντάς και περιπλέξανε κλώνοι κλώνοι,
(άχι) κι απ'όντε δεν εσμήξαμε θαρώ 'ναι δέκα χρόνοι.
κι απ'ότε δεν εσμήξαμε θαρώ'ναι δέκα χρόνοι
κι απ'ότε απ'όντε δεν εσμήξαμε γαρύφαλλο μου αφράτο αφράτο,
(ώχι) δεν εμυρίσανε τα στενά τα πάνω και τα κάτω κάτω.
απ'οτε απ'οντε δεν εσμήξαμε άσπρε λιγνέ μου κρίνε κρίνε,
(ώπα) δεν αναντράνισα να ειδώ είτε ντουνιάς δεν είναι είναι.
Απ'οτε δεν εσμήξαμε να σου δώσω ένα ρισο ροζοναρίσω,
(ώχι) δεν άνοιξα το στόμα μου ανθρώπου να μιλήσω μιλήσω.
και ανθρώπου δε το θάρεψα και κανενός κανενούς δε το'πα το'πα,
(ώπα) και έμαθα το πως σ’ αγαπώ ως και τση γης τα χόρτα.
και έμαθα το πως σαγαπώ ως και τση γης τα χόρτα
και έμαθα το πως σαγαπώ σ’ αγαπώ και συ το'χεις πωμένο το' χεις ‘πωμένο
(ώπα) το κόκκινο (α)χειλάκι σου το ‘χει ‘μολοϊμένο.
το κόκκινο χειλάκι σου το χιμολοιμένο
το κόκκινο χειλάκι (α)χειλάκι σου εφίλησα το πορι κόρη,
(ώπα) και θα σου φαίνομαι φαίνομ’ άσχημος βοσκός απού τα όρη όρη.
Αποδοχή διόρθωσης στίχων
Τελική διαμόρφωση στίχων
(Άχι άχι) Ακριβοχαιρετίσματα και ακριβοχαιρετώσε,
(ώπα) και κάτεχε αδιμούρευτα και μπιστικά αγαπώ σε.
και κάτεχε αδιμουρευτα και μπιστικά από 'μενα,
(ώπα) πως εδινάτεψε ο σεβντάς απου'χα με τα σένα.
πως εδινάτεψε ο σεβντάς και περιπλέξανε κλώνοι,
(άχι) κι απ'όντε δεν εσμήξαμε θαρώ 'ναι δέκα χρόνοι.
κι απ'όντε δεν εσμήξαμε γαρύφαλλο μου αφράτο,
(ώχι) δεν εμυρίσανε τα στενά τα πάνω και τα κάτω.
απ'οντε δεν εσμήξαμε άσπρε λιγνέ μου κρίνε,
(ώπα) δεν αναντράνισα να ειδώ είτε ντουνιάς δεν είναι.
Απ'οτε δεν εσμήξαμε να σου ροζοναρίσω,
(ώχι) δεν άνοιξα το στόμα μου ανθρώπου να μιλήσω.
και ανθρώπου δε το θάρεψα και κανενούς δε το'πα,
(ώπα) και έμαθα το πως σ’ αγαπώ ως και τση γης τα χόρτα.
και έμαθα το πως σ’ αγαπώ και συ το' χεις ‘πωμένο
(ώπα) το κόκκινο (α)χειλάκι σου το ‘χει ‘μολοϊμένο.
το κόκκινο (α)χειλάκι σου εφίλησα το κόρη,
(ώπα) και θα σου φαίνομ’ άσχημος βοσκός απού τα όρη.
|
