| |
| | Αργοναυτες |  | | |
Στίχοι: Σεφέρης Γιώργος
Μουσική:
Ερμηνευτές:
ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ
Και ψυχή
ει μέλλει γνωσεσθαι αυτήν
εις ψυχήν
αυτή βλεπτέον:
Τον ξένο και τον εχθρό τον είδαμε στον καθρέφτη.
¨Ητανε καλα παιδιά οι συντρόφοι, δε φονάζαν
ουτε από το κάματο, ουτε από τη δίψα, ουτε από τη παγωνιά,
είχανε το φέρσιμο των δέντρων και των κυμάτων,
που δέχονται τον άνεμο και τη βροχή
δέχουνται τη νύχτα και τον ήλιο
χωρίς ν’ αλλάζουν μέσα στην αλλαγή.
¨Ητανε καλά παιδιά, μέρες ολόκληρες
ίδρωναν στο κουπί με χαμηλωμένα μάτια
ανασαίνοντας με ρυθμό
και το αίμα τους κοκκίνηζε ενα δέρμα υποταγμένο.
Κάποτε τραγούδησαν, με χαμηλωμένα μάτια
όταν περάσαμε την ερημόνησο με τις αραποσυκιές
κάτα τη δύση, πέρα από τον κάβο των σκύλων
Που γαβγίζουν.
Ει μέλλει γνώσεσθαι αυτήν, έλεγαν
Εις ψυχήν βλεπτέον, έλεγαν
και τα κουπιά χτυπούσαν το χρυσάφι του πελάγου
Μεσα στο ηλιόγερμα.
Περάσαμε κάβους πολλούς, πόλλα νησιά τη θάλασσα
που φέρνει την άλλη θάλασσα, γλάρους και φώκιες.
Δυστυχισμέμες γυναίκες κάποτε με ολολυγμούς
κλαίγανε τα χαμενά τους παιδιά
Κι άλλες αγριεμένες γύρευαν το Μεγαλέξαντρο
Και δόξες βυθισμένες στα βάθη της Ασίας.
Αράξαμε σ’ ακρογιαλιές γεμάτες αρώματα νυχτερινά
με κελαηδίσματα πουλιών, νερά που αφήνανε στα χέρια
Τη μνήμη μιας μεγάλης ευτυχίας.
Μα δεν τελειώναν τα ταξίδια.
Οι ψυχές τους έγιναν ένα με τα κουπιά και τους σκαρμούς
με το σόβαρο πρόσωπο της πλώρης
με τ’ αυλάκι του τιμονιού
με το νερό που έσπαζε τη μορφή τους.
Οι συντρόφοι τελείωσαν με τη σειρά,
με χαμηλωμένα μάτια. Τα κουπιά τους
δείχνουν το μέρος που κοιμούνται στ’ ακρογιάλι.
Κανείς δεν τους θυμάται. Δικαιοσύνη.
Youtube: https://www.youtube.com/watch?v=y1kuj3aw9vY
Αποστολέας: ΓιώαπτοΜό, Ginger Tittert
| | | https://www.youtube.com/watch?v=y1kuj3aw9vY | | | Οι παραπάνω στίχοι είναι στο στάδιο της εξέτασης και δεν έχει ελεγχθεί ούτε το περιεχόμενό τους, ούτε η πιθανότητα να υπάρχουν ήδη στο stixoi. | |
|
|
|
