Τα τραγούδια, τα ονόματα
Τα αρώματα… όλα
Να τα θυμάμαι… ένα προς ένα
Άπαντα… Η λήθη θα σημάνει
Θάνατο.

Ν’ αντέξει το μυαλό μου μονάχα
Να `ναι γερό, ατίθασο, ανοιχτό
Σαν κιβωτός,
Αδιάκοπα να δέχεται καινούριους θησαυρούς…
Νεοαποκτηθέντα λάφυρα,
Μυρουδιές και θύμησες,
Μουσικές και θάλασσες…

Ν’ αντέξει το μυαλό μου μονάχα
Να `ναι λίγες οι απώλειες και οι φθορές
Λίγες και μετρήσιμες
Να πάρει θάρρος κι η ψυχή
Να συνεχίσει αγέρωχη
Αλώβητη
Από τις επιθέσεις του φθοροποιού χρόνου
— που ορέγεται κι αυτήν την ίδια την αθανασία της ακόμα

Να πορευθεί με τόλμη -όσο της μένει-
Ν’ αντέξει
Το μυαλό.