Αναστατώνεις τη ζωή μου
με όλα αυτά που κάνεις
και δε διστάζεις ούτε στιγμή
πας να με πεθάνεις.
Γιατί με βασανίζεις πες μου
γιατί να χωριστούμε πες μου.

Δεν είναι δυνατόν να είσαι εσύ
που μου ορκιζόσουνα μια ατέλειωτη αγάπη.
Δεν είναι δυνατόν να είσαι εσύ
εσύ που μ’ έφτασες σου έρωτα τη ζάλη.

Και τώρα ξαφνικά να με πετάς
σαν αποτσίγαρο στην άκρη.

Εσύ που παίζεις μια ψυχή
μόνη δεν αντέχεις
και δεν σε νοιάζει αν πικραθεί
αν κλάψει, αν πονέσει.
Γιατί με βασανίζεις πες μου
γιατί να χωριστούμε πες μου.

Δεν είναι δυνατόν να είσαι εσύ
που μου ορκιζόσουνα μια ατέλειωτη αγάπη.
Δεν είναι δυνατόν να είσαι εσύ
εσύ που μ’ έφτασες σου έρωτα τη ζάλη.

Και τώρα ξαφνικά να με πετάς
σαν αποτσίγαρο στην άκρη.
Δεν είναι δυνατόν να είσαι εσύ.