Στο παραπέντε σταμάτησε πάλι
ο λεπτοδείκτης κι αυτή τη φορά
κι εγώ με σκυμμένο κεφάλι
φεύγω κι απόψε κρυφά.

Γιατί εσύ δεν έχεις νιώσει
πόσο τρελά σ’ αγαπώ,
μ’ έχεις γλυκά αναστατώσει
κι αντέχω να παρανομώ.

Του ρολογιού τους δείκτες θα σπάσω
για να μη βλέπω την ώρα ξανά,
γιατί δεν θέλω ποτέ να σε χάσω
μα τούτη η αγάπη πονά.

Γιατί εσύ δεν έχεις νιώσει
πόσο τρελά σ’ αγαπώ,
μ’ έχεις γλυκά αναστατώσει
κι αντέχω να παρανομώ.