Σε ένα κέντρο κολλημένος
δεξιά κι αριστερά σου,
μάλλον σου έμεινε το μένος
της αναρχικής μεριάς σου.

Με κουμπάκια σε ταΐζουν
πόσα βιουζ και λάικ θα πάρεις
μα τα αυτιά σου σφραγισμένα
σου μιλώ δεν με κοιτάζεις.

Μου έλαχε στην εποχή των κυνικών να ζήσω
και πως εγώ ρομαντικά να τραγουδήσω.
Πόσο θα ήθελα να ήμουν ο Αττίκ
όμως δηλώνω σιωπηλά απολιτίκ.

Σε όλα βάζουνε ταμπέλες
τα πουλούν και τ' αγοράζουν
χάθηκε η ανθρωπιά μας
το χρήμα και η δόξα μας προστάζουν.

Πόλεμοι φτιαχτοί στημένοι
σαν τα πιόνια στη σκακιέρα
μας κουνούν και μας διατάζουν
φυλακή η υδρόγειος σφαίρα.

Μου έλαχε στην εποχή των κυνικών να ζήσω
και πως εγώ ρομαντικά να τραγουδήσω
Πόσο θα ήθελα να ήμουν ο Αττίκ
όμως δηλώνω σιωπηλά απολιτίκ.