Άδεια ακόμα μια φορά η αγκαλιά μου
σβήσαν τα φώτα σου.
Έρημα μες στην παγωνιά τα όνειρα μου
σαν τον αλήτη τριγυρνώ στην πόρτα σου.

Μη ρωτάς που πάω, μη ρωτάς πως ζω
μοναχός θα κλάψω, μονάχος θα χαρώ.
Μη ρωτάς που πάω, μη ρωτάς πως ζω
κάτι απ’ την καρδιά σου άσε να κρατώ.

Άδεια ακόμα μια φορά τα δυο μου χέρια
πίκρα τα λόγια σου.
Μείναν σημάδια στην καρδιά τα καλοκαίρια
και οι βραδιές που ‘χαν χαθεί στην πόρτα σου.

Μη ρωτάς που πάω, μη ρωτάς πως ζω
μοναχός θα κλάψω, μονάχος θα χαρώ.
Μη ρωτάς που πάω, μη ρωτάς πως ζω
κάτι απ’ την καρδιά σου άσε να κρατώ.