Με ρωτάς τι έχω τώρα
κι όλο σ’ αποφεύγω,
με ρωτάς και θες να μάθεις
γιατί όταν σε βλέπω φεύγω.

Δεν έχω, δεν έχω, δεν έχω
ψυχικά περιθώρια για να σου απαντήσω.
Φοβάμαι, φοβάμαι, φοβάμαι
αν το κάνω μπορεί και να σε βρίσω.

Μου 'κανες το φίλο,
μου ‘κανες μόνο από συμφέρον
κι εγώ που ήμουν τόσο αφελής
το ‘βρισκα κι ενδιαφέρον.

Με ρωτάς τι τρέχει
κι έχω ύφος λυπημένο,
έχει σπάσει η καρδιά μου
νιώθω σαν τον προδομένο.

Δεν έχω, δεν έχω, δεν έχω
ψυχικά περιθώρια για να σου απαντήσω.
Φοβάμαι, φοβάμαι, φοβάμαι
αν το κάνω μπορεί και να σε βρίσω.

Μου 'κανες το φίλο,
μου ‘κανες μόνο από συμφέρον
κι εγώ που ήμουν τόσο αφελής
το ‘βρισκα κι ενδιαφέρον.

Δεν έχω, δεν έχω, δεν έχω
ψυχικά περιθώρια για να σου απαντήσω.