Να 'ξερες, να 'ξερες πόσο μου λείπεις
να 'ξερες, να 'ξερες.

Μάζεψα τα πιο σπάνια λουλούδια
τα πιο εξωτικά
και στόλισα τον τοίχο μ’ ένα κάδρο
με μια φωτογραφία σου παλιά.

Να 'ξερες, να 'ξερες πόσο μου λείπεις
να 'ξερες, να 'ξερες μάτια μου γλυκά.
Να 'ξερες, να 'ξερες πόσο μου λείπεις
να 'ξερες, να 'ξερες μάτια μου γλυκά.

Στην παλιά φωτογραφία σε κοιτώ με νοσταλγία
και κλαίω, κλαίω μ’ αναφιλητά
Να 'ξερες, να 'ξερες πόσο μου λείπεις
να 'ξερες, να 'ξερες μάτια μου γλυκά.

Έγραψα τα πιο όμορφα τραγούδια
τα πιο ερωτικά,
για σένανε και για τα δυο σου μάτια
που βλέπω στη φωτογραφία πια.

Να 'ξερες, να 'ξερες πόσο μου λείπεις
να 'ξερες, να 'ξερες μάτια μου γλυκά.
Να 'ξερες, να 'ξερες πόσο μου λείπεις
να 'ξερες, να 'ξερες μάτια μου γλυκά.