Λείπεις εσύ, ζωή μισή
χωρίς εσένανε περνώ,
η θύμηση σου πόνος
κι εγώ τις νύχτες μόνος
κάνω παρέα στον καημό.

Ονειρεύομαι τα βράδια
τα φιλιά και τα σημάδια,
τώρα η ζωή μου άδεια
έχει μείνει πια.

Ονειρεύομαι και κλαίω
πόσο θα ‘θελα να φταίω
γύρνα αγάπη μου σου λέω,
μα αχ, πάλι μοναξιά.

Ξέρω καλά πως δεν θα ‘ρθεις
έσβησε η αγάπη μας νωρίς,
η θύμηση σου θλίψη,
θεέ μου, μου ‘χεις λείψει
κι έχω πονέσει όσο κανείς.

Ονειρεύομαι τα βράδια
τα φιλιά και τα σημάδια,
τώρα η ζωή μου άδεια
έχει μείνει πια.

Ονειρεύομαι και κλαίω
πόσο θα ‘θελα να φταίω
γύρνα αγάπη μου σου λέω,
μα αχ, πάλι μοναξιά.