Μήπως εγώ είμαι τρελός
που όλα στραβά τα βλέπω
και που σωτήρες και σοφούς
πλέον δεν τους αντέχω.

Μήπως είμαι καχύποπτος
που πίσω απ’ τις βιτρίνες
βλέπω μονάχα ψέματα
απάτες και κομπίνες.

Μήπως είμαι παράξενος
που δε μπορώ ανθρωπάκια
να δίνουν και τη μάνα τους
για λίγα ψιχουλάκια.

Μήπως είμαι απροσάρμοστος
που λέω τόσα όχι
και που δεν τσίμπησα ποτέ
στων δήθεν την απόχη.

Μήπως είμαι κακόπιστος
που βλέπω υποκρισία
σ’ αυτούς που τάχα για καλό
γινήκανε εξουσία.

Μήπως κακώς αισθάνομαι
οργή και απορία
που βλέπω αλλού το έγκλημα
κι αλλού την τιμωρία.

Μήπως είμαι συνένοχος
που δε βροντοφωνάζω
και μόνο συμπεράσματα
μου φτάνει για να βγάζω.