Δεν το ανέχομαι
έτσι που σκέφτεσαι, μ’ αυτά που κάνεις,
γυναίκα άστατη,
γυναίκα άμυαλη γι αυτό με χάνεις.

Τώρα θα φύγω μοναχός,
θα γίνω δράστης και εχθρός στον έρωτα μας.
Και δεν με νοιάζει που θα πας,
με ποιον τα λες, με ποιον γελάς και άντε γεια μας.

Πως το φαντάστηκες
ότι θα έπαιζες διπλό παιχνίδι,
και δεν κατάλαβες
πως θα σου έδινα το δαχτυλίδι.

Τώρα μονάχη θα γυρνάς,
θα με θυμάσαι, θα ζητάς τα όνειρα μας.
Μα δεν με νοιάζει που θα πας,
με ποιον τα λες, με ποιον γελάς και άντε γεια μας.