Με μαγνήτισες με λέξεις
έτυχε να με διαλέξεις,
αλλά πως να το προβλέψεις
την καρδιά μου πως θα κλέψεις,
με παρέσυρες.

Παρασύρομαι, παρασύρομαι
και στα χέρια σου πεθαίνω και αφήνομαι.
Παρασύρομαι, παρασύρομαι
και στα χέρια σου πεθαίνω και αφήνομαι.
Παρασύρομαι.

Δεν ελπίζω πως θα μείνεις
άνθρωπος μου για να γίνεις,
την καρδιά σου δεν τη δίνεις
περιθώρια μόνο αφήνεις
να φαντάζομαι.

Παρασύρομαι, παρασύρομαι
και στα χέρια σου πεθαίνω και αφήνομαι.
Παρασύρομαι, παρασύρομαι
και στα χέρια σου πεθαίνω και αφήνομαι.
Παρασύρομαι.