Πεθαίνω μόνος
κι αυτός ο πόνος δε λέει να φύγει,
στ’ άδειο κρεβάτι
δεν κλείνω μάτι, πίκρα με πνίγει.

Μα κι αν γυρίσεις
να μη δακρύσεις, δεν θα το νιώσεις,
θα ‘ναι το ίδιο
οι συγκινήσεις, θα με σκοτώσεις.

Νιώθω τ’ αντίο
βαρύ φορτίο μες στην καρδιά μου,
κι ένα ναυάγιο
χωρίς κουράγιο τα όνειρα μου.

Μα κι αν γυρίσεις
να μη δακρύσεις, δεν θα το νιώσεις,
θα ‘ναι το ίδιο
οι συγκινήσεις, θα με σκοτώσεις.