Μέσα σ’ ένα στεναγμό
πιο βαθύ κι από γκρεμό
έπεσα για τι μου λες
πως αλλάζουν οι καρδιές.

Πως πετάς σε μια βραδιά
τόσους όρκους και φιλιά,
η αγάπη είναι παντού
σ’ αγαπώ μην πας αλλού.

Αχ, πόσα χωράνε σ’ ένα αχ
γυρεύω όπως η Σεράχ τα όμορφα βράδια.
Αχ, παραμυθάκι μου πικρό
στην έρημο που περπατώ θ’ αφήνω σημάδια.

Άμα φύγεις τι θα πεις
σε ποιο ψέμα θα κρυφτείς
στον καθρέφτη της καρδιάς
θα κοιτάς μονάχα εμάς.

Τι θα λες, πως θ’ απαντάς
όταν θα ρωτούν για μας
η αγάπη είναι παντού
σ’ αγαπώ μην πας αλλού.

Αχ, πόσα χωράνε σ’ ένα αχ
γυρεύω όπως η Σεράχ τα όμορφα βράδια.
Αχ, παραμυθάκι μου πικρό
στην έρημο που περπατώ θ’ αφήνω σημάδια.