Πήρα τα μάτια μου και ζω στα ξένα
σαν τον εξόριστο και ζω για σένα.
Για να πλουτίσω και να γυρίσω
να σε στολίσω με χρυσά.
Μα εσύ αρνήθηκες και δεν με σκέφτηκες
αν ζω η πέθανα στην ξενιτειά.

Κι όλα τα κόπια μου πήγαν χαμένα
και μου απόμειναν τα μαύρα ξένα,
τα μαύρα ξένα.

Ποιοι μπήκαν άραγε ανάμεσα μας
και μας σκοτώσανε τον έρωτα μας.
Εγώ για σένα νύχτα και μέρα
σα σκλάβος δούλευα σκληρά.
Μα εσύ αρνήθηκες και δεν με σκέφτηκες
αν ζω η πέθανα στην ξενιτειά.

Κι όλα τα κόπια μου πήγαν χαμένα
και μου απόμειναν τα μαύρα ξένα,
τα μαύρα ξένα.