Ο άλλος ήρθε μια βραδιά
από την πίσω πόρτα
αν ήταν λεβεντόπαιδο
να ‘ρχότανε να σ’ έπαιρνε
μπροστά στον κόσμο
μες στα φώτα.

Που πηγαίνεις στο σκοτάδι χαϊδεμένη
στην αλήθεια και στο φως συνηθισμένη,
μόνο πίκρα και καημός σε περιμένει
χαϊδεμένη μου.

Ότι αγαπήσαμε φωτιά
φωτιά και στάχτη τώρα
που όπου απαντάς τις θύμησες
για τ’ άγνωστο ξεκίνησες
της μοναξιάς την άδεια χώρα.

Που πηγαίνεις στο σκοτάδι χαϊδεμένη
στην αλήθεια και στο φως συνηθισμένη,
μόνο πίκρα και καημός σε περιμένει
χαϊδεμένη μου.