Θα ‘θελα να ‘μαι ένας άνθρωπος απλός
που όλα τα άσχημα να βλέπει για ωραία
κι η μοναξιά του να μην είναι
τις βραδιές η πιο πιστή παρέα.

Θα ‘θελα να ‘μαι ένας άνθρωπος απλός
που ξετυλίγει της ζωής του το κουβάρι
να μη γυρεύει απαντήσεις
στη σιωπή και στο φεγγάρι

Απόψε θα ‘θελα.

Θα ‘θελα κάποιος να μ’ ερωτευτεί
μες απ’ το χάος να εμφανιστεί
σαν ένα κύμα άγριο να μ’ αρπάξει.
Θα ‘θελα κάποιος να μ’ ερωτευτεί
και πάνω στο γυμνό μου το κορμί
σαν να ‘ταν μαυροπίνακας
να γράψει όσα δεν έγραψε κανείς.

Θα ‘θελα να ‘μαι ένας άνθρωπος απλός
που μόνο πράγματα απλά ξέρει να κάνει
και το χαμόγελο απ’ τα χείλη του
ποτέ να μην το χάνει.

Θα ‘θελα απόψε ένα πράγμα μοναχά
αυτό που έρχεται όταν δεν το περιμένεις
αυτό που δίνει τη χαρά
όταν πονάς και αρρωσταίνεις

Απόψε θα ‘θελα.

Θα ‘θελα κάποιος να μ’ ερωτευτεί
μες απ’ το χάος να εμφανιστεί
σαν ένα κύμα άγριο να μ’ αρπάξει.
Θα ‘θελα κάποιος να μ’ ερωτευτεί
και πάνω στο γυμνό μου το κορμί
σαν να ‘ταν μαυροπίνακας
να γράψει όσα δεν έγραψε κανείς.

Θα’ θελα κάποιος να μ’ ερωτευτεί παράφορα
για μένα τις φλέβες του να κόψει.
Θα ’θελα κάποιος ακόμη μια φορά
στις φλόγες του παράδεισου να με σπρώξει.

Θα ‘θελα κάποιος να μ’ ερωτευτεί
μες απ’ το χάος να εμφανιστεί
σαν ένα κύμα άγριο να μ’ αρπάξει.
Θα ‘θελα κάποιος να μ’ ερωτευτεί
και πάνω στο γυμνό μου το κορμί
σαν να ‘ταν μαυροπίνακας
να γράψει όσα δεν έγραψε κανείς.