Η συντέλεια του κόσμου
πλησιάζει λένε φως μου
δε θα μείνει στον πλανήτη
όρθιο ουτ’ ένα σπίτι.

Μα εγώ μαζί σου όλα τα ‘χω δει
κι απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη
έχω πεθάνει κι έχω αναστηθεί χίλιες φορές
τι να μου κάνει μια πυρηνική καταστροφή.

Του κόσμου η συντέλεια
μαζί σου θα ‘ναι τέλεια
μες στα πυροτεχνήματα
θα μου μαθαίνεις βήματα.
Μια μπρος και μια πίσω με πηγαίνεις
πέρα - δώθε, πέρα - δώθε με τρελαίνεις.

Πεθαίνω, πεθαίνω, πεθαίνω
με τα φιλιά σου
πεθαίνω, πεθαίνω, πεθαίνω
στην αγκαλιά σου
πεθαίνω, πεθαίνω, πεθαίνω
με τα κουνήματά σου.

Ολοκαύτωμα θα γίνει ο ήλιος,
τ’ άστρα και η σελήνη
το γράφουν οι εφημερίδες
θα ζήσουν μόνο οι κατσαρίδες.

Του Ιωάννη αποκάλυψη
σοκολατένια μου επικάλυψη είσαι εσύ,
μαζί σου όλα τα ‘χω δει χίλιες φορές
τι να μου κάνει μια πυρηνική καταστροφή.

Του κόσμου η συντέλεια
μαζί σου θα ‘ναι τέλεια
μες στα πυροτεχνήματα
θα μου μαθαίνεις βήματα.
Μια μπρος και μια πίσω με πηγαίνεις
πέρα - δώθε, πέρα - δώθε με τρελαίνεις.

Πεθαίνω, πεθαίνω, πεθαίνω
με τα φιλιά σου
πεθαίνω, πεθαίνω, πεθαίνω
στην αγκαλιά σου
πεθαίνω, πεθαίνω, πεθαίνω
με τα κουνήματά σου.