Μιλούν τα μάτια σου
με λόγια πικραμένα
θες να φύγεις από μένα
μα δε λες ούτε μιλιά.

Μιλούν τα χείλια σου
και λένε παραμύθια
γιατί καίει η αλήθεια
πιο πολύ κι απ’ τη φωτιά.

Δεν θέλω τη δική σου συμπόνια
έχω μάθει από χρόνια με τον πόνο να ζω.
Δεν θέλω να δω μάτια κλαμένα
φύγε μόνο από μένα, φύγε παρακαλώ.
Φύγε παρακαλώ.

Μιλούν τα χέρια σου
που κρύα μ’ αγκαλιάζουν
να μου δώσουνε διστάζουν
τον πικρό χαιρετισμό.

Μιλούν οι τρόποι σου
που μοιάζουνε σαν ξένοι
μα η πόρτα είναι ανοιγμένη
στο σκληρό το χωρισμό.

Δεν θέλω τη δική σου συμπόνια
έχω μάθει από χρόνια με τον πόνο να ζω.
Δεν θέλω να δω μάτια κλαμένα
φύγε μόνο από μένα, φύγε παρακαλώ.
Φύγε παρακαλώ.