Δυο φίλοι χτες μου είπανε
για σένα πως σε είδανε
σε μια ταβέρνα μ’ έναν άλλον
κρασί να πίνεις και να τον κερνάς φιλιά.

Φωτιά στα στήθια μ’ άναψες
που μ’ άλλονε με άλλαξες
με τα μαντάτα που μου είπαν
την ίδια νύχτα μου ασπρίσαν τα μαλλιά.

Με τα μάτια της ψυχής μου
σε κοιτούσα άτσαλη
πως το μπόρεσες ν’ ανάψεις
τέτοια πυρκαγιά.

Στην όμορφη μου την καρδιά
δίχως αιτία κι αφορμή
να πέσεις σ’ άλλη αγκαλιά
και να γκρεμίσεις μια ζωή.

Τι έκανες δε σκέφτηκες
μπαμπέσικα μου φέρθηκες
τρελό κορίτσι σε λυπάμαι
τέλος καλό δε θα ‘χεις ούτε προκοπή.

Παράνομα θα περπατάς
τα νιάτα σου θα σπαταλάς
θα ‘ρθει καιρός να μετανιώσεις
μα θα ‘ναι αργά, εμένα πια δεν θα με βρεις.

Με τα μάτια της ψυχής μου
σε κοιτούσα άτσαλη
πως το μπόρεσες ν’ ανάψεις
τέτοια πυρκαγιά.

Στην όμορφη μου την καρδιά
δίχως αιτία κι αφορμή
να πέσεις σ’ άλλη αγκαλιά
και να γκρεμίσεις μια ζωή.