Σαν ειρωνεία ήρθες κι εσύ
όπως μες στις άλλες
δεν είχες μέσα σου ψυχή
γιατί ήσουνα πολύ μικρή,
όμως χρειάζεται καρδιά
στις πράξεις τις μεγάλες

Αν είχες μέσα σου καρδιά
τη ζεστασιά να νιώσει
δεν θ’ άφηνες της απονιάς
τη θλίψη να με λιώσει.

Σαν ειρωνεία ήρθες κι εσύ
πληγές να μου ανοίξεις,
με άφησες με κλάματα
κι έφυγες χαράματα,
γιατί δεν είχες δύναμη
χαρά να μου αφήσεις.

Αν είχες μέσα σου καρδιά
τη ζεστασιά να νιώσει
δεν θ’ άφηνες της απονιάς
τη θλίψη να με λιώσει.