Πεθαίνει το δεντρί χωρίς νερό
λουλούδι δε φυτρώνει στο γιαλό
κι εμένα η καρδιά μου πεθαίνει το δειλινό
απ’ τον καημό, απ’ τον καημό.

Στη ψυχή παγωνιά,
μια ατέλειωτη μοναξιά,
με σπασμένα φτερά
πώς να φτάσω μακριά.

Μας χωρίζουν ουρανοί,
δρόμοι και ωκεανοί.
Μας χωρίζουν ουρανοί,
δρόμοι και ωκεανοί.

Τ’ αγρίμια δεν ζουν χωρίς βουνό
στερεύει κι η πηγή με το νερό
κι εμένα η καρδιά μου πεθαίνει το δειλινό
απ’ τον καημό, απ’ τον καημό.

Στη ψυχή παγωνιά,
μια ατέλειωτη μοναξιά,
με σπασμένα φτερά
πώς να φτάσω μακριά.

Μας χωρίζουν ουρανοί,
δρόμοι και ωκεανοί.
Μας χωρίζουν ουρανοί,
δρόμοι και ωκεανοί.