Ζωή κομμάτια
μπροστά στα δυο υγρά μου μάτια,
έφυγες μια νύχτα με βροχή,
ασυγκίνητη και βιαστική.

Τώρα γυρίζεις
όμως σε μένα μην ελπίζεις,
μ’ έκανε ο πόνος μου σκληρό
πως θέλεις να σε λυπηθώ.

Σήκω και φύγε και κουβέντες μη μου λες
δεν θέλω ψέματα, δεν θέλω υπερβολές,
καρδιά δεν άφησες για να σε λυπηθεί,
είμαι ένα σώμα που του πήρες την ψυχή.

Σήκω και φύγε δεν μπορώ να σε κοιτώ
θεέ μου πως κάθομαι ο τρελός και σου μιλώ,
σήκω και φύγε από μένα μακριά,
άσε με να ζήσω τώρα πια.

Τι κι αν δακρύζεις
τις ενοχές σου δεν ξορκίζεις
από τη δική μου τη ζωή
ήσουνα απλά περαστική.

Τώρα τι ψάχνεις
μια συγνώμη απλή δεν φτιάχνεις,
τα σημάδια σου είναι νωπά
και το χάδι σου δεν μ’ ακουμπά.

Σήκω και φύγε και κουβέντες μη μου λες
δεν θέλω ψέματα, δεν θέλω υπερβολές,
καρδιά δεν άφησες για να σε λυπηθεί,
είμαι ένα σώμα που του πήρες την ψυχή.

Σήκω και φύγε δεν μπορώ να σε κοιτώ
θεέ μου πως κάθομαι ο τρελός και σου μιλώ,
σήκω και φύγε από μένα μακριά,
άσε με να ζήσω τώρα πια.