Αποτσίγαρα γεμάτο το τασάκι
και τα λόγια σου να στάζουνε φαρμάκι,
να μου λες ένα αντίο δίχως πόνο
και εγώ αμίλητος να σε κοιτάζω μόνο.

Δυο βαλίτσες στην γωνία περιμένουν
και τα όνειρα από σένα να πεθαίνουν,
μα δε σκέφτεσαι τρελή τι πας να κάνεις
ποιόν διαλέγεις τέτοια ώρα να πικράνεις.

Καρδιά δε σου 'μείνε να νιώσεις
και δάκρυα για κλάματα,
η μαχαιριά που πας να δώσεις
τέσσερις τα χαράματα.

Καρδιά δε σου 'μεινε να νιώσεις
ούτε ψυχή για λύπηση,
που φεύγοντας θα με σκοτώσεις
όμως δεν έχω αντίρρηση.

Δυο ποτήρια στο τραπέζι αραγμένα
με κερνάει η μοναξιά διπλά για σένα,
μα κι αν πίνω το κουράγιο δεν υπάρχει
να δεχθώ τον χωρισμό που θέλει να 'ρθει.

Δυο βαλίτσες στην γωνία περιμένουν
και τα όνειρα από σένα να πεθαίνουν,
μα δε σκέφτεσαι τρελή τι πας να κάνεις
ποιόν διαλέγεις τέτοια ώρα να πικράνεις.