Μαζί αποφασίσαμε πως πρέπει να χωρίσουμε
και μείναμε δυο φίλοι
κι αντίο όταν είπαμε θυμάμαι ότι είχαμε
χαμόγελο στα χείλη.

Μα είναι κάτι απογεύματα θλιμμένα
που δε μπορώ στιγμή να ζω χωρίς εσένα
και στην καρδιά μου λέω ακόμα ένα ψέμα
πως δεν σ’ αγαπώ.

Μα είναι κάτι βραδιά άδεια που πονάνε
και οι στιγμές που ζήσαμε μαζί περνάνε
από μπροστά μου σαν ασπρόμαυρη ταινία
και είσαι πάλι εδώ.

Μαζί αποφασίσαμε πως πλέον κουραστήκαμε
στα ίδια και στα ίδια,
τους χάρτες μας ανοίξαμε και αντίθετα θελήσαμε
να κάνουμε ταξίδια.

Μα είναι κάτι απογεύματα θλιμμένα
που δε μπορώ στιγμή να ζω χωρίς εσένα
και στην καρδιά μου λέω ακόμα ένα ψέμα
πως δεν σ’ αγαπώ.

Μα είναι κάτι βραδιά άδεια που πονάνε
και οι στιγμές που ζήσαμε μαζί περνάνε
από μπροστά μου σαν ασπρόμαυρη ταινία
και είσαι πάλι εδώ.