Ξενιτεμένο μου πουλί
και πολυαγαπημένο
η ξενιτιά σε χαίρεται
κι εγώ μονάχη μένω.

Τι να σου στείλω ξένε μου
τι να σου πρωτοστείλω,
σου στέλνω μαύρα δάκρυα,
σταυρό από τίμιο ξύλο.

Κοιτάζω τις γειτόνισσες
και τις καλοτυχίζω
και κλείνω το παράθυρο
δυο γράφω και δακρύζω.

Τι να σου στείλω ξένε μου
τι να σου πρωτοστείλω,
σου στέλνω μαύρα δάκρυα,
σταυρό από τίμιο ξύλο.

Να με θυμάσαι αγάπη μου
να μη με λησμονήσεις
κι όταν τα ξένα βαρεθείς
κοντά μου να γυρίσεις.

Τι να σου στείλω ξένε μου
τι να σου πρωτοστείλω,
σου στέλνω μαύρα δάκρυα
σταυρό από τίμιο ξύλο.