Όταν όλοι θα σ’ αφήσουν
τα ρολόγια σταματήσουν,
όταν τα φεγγάρια σβήσουν
να θυμάσαι, εγώ είμαι εδώ.

Αν οι νύχτες σου τελειώσουν,
αν οι φίλοι σε προδώσουν,
αν τα χείλη σου ματώσουν
να θυμάσαι είμαι εδώ.

Θα ‘μαι πάντα ότι κι αν γίνει
του τσιγάρου η νικοτίνη
και στη σκέψη σου καπνός.
Θα ‘μαι πάντα ο άνθρωπος σου
ξεχασμένος μα δικός σου
της προσευχής σου ο ουρανός.

Όταν οι έρωτες ξεφτίσουν
κι ένα τίποτα σ’ αφήσουν
όταν όλοι οι δρόμοι κλείσουν
να θυμάσαι, εγώ είμαι εδώ.

Αν τα δάκρυα στεγνώσουν,
αν τα όνειρα παγώσουν,
αν τα μάτια σου βουρκώσουν
να θυμάσαι είμαι εδώ.

Θα ‘μαι πάντα ότι κι αν γίνει
του τσιγάρου η νικοτίνη
και στη σκέψη σου καπνός.
Θα ‘μαι πάντα ο άνθρωπος σου
ξεχασμένος μα δικός σου
της προσευχής σου ο ουρανός.