Εγώ πίστεψα σε σένα
για μένα μπορώ
όταν σ’ αντικρίζω σιγά να συλλαβίζω
τ’ αρχαίο όνομα σου, αγάπη γεια σου
χαμόγελο μπροστά σου.

Δώσε τα κλειδιά στην αστροφεγγιά
είναι μαχαιριά κάθε μοναξιά.
Πάντα θα πονά όποιος αγαπά
πανσέληνη Ελλάδα, Ελλάδα μαγικιά.

Εγώ δέχτηκα το λάθος
στου πάθους μπορώ
όταν αγαπάω σχεδόν να συγχωράω
να γίνομαι θεός σου στο πρόσωπο σου,
να κατοικώ εντός σου.

Δώσε τα κλειδιά στην αστροφεγγιά
είναι μαχαιριά κάθε μοναξιά.
Πάντα θα πονά όποιος αγαπά
πανσέληνη Ελλάδα, Ελλάδα μαγικιά.