(Το κλίμα μπορεί να ξεγελά
μα ο συγκεκριμένος προορισμός
κάθε άλλο παρά ενδείκνυται για ασθματικούς)

Οι πόρτες κλείνουν

Τα πρόσωπα στο μετρό ανέκφραστα ως είναι Aρνούνται να δώσουν πνοή
Μεταφέροντας από τις ψυχές
Το ξηρό μήνυμα της στειρότητας.

Οι πόρτες ανοίγουν.

Και τα σώματα στο δρόμο ακέφαλα φαντάζουν
Πεισματικά απρόθυμα να εκτελέσουν το κενό
του νου
Αποθνήσκουν κάθε δευτερόλεπτο στην ρουτίνα
της μητρόπολης.

Το ένα πίσω απʼ τʼ άλλο διατεταγμένα,
Ομοιόμορφα, με τάξη και σεμνά,
Ασφυκτιούν σε βήμα στρατιωτικής παρελάσεως
καθώς οδηγούνται στο χώμα.

Τα κουφάρια τους θα θρέψουν τα κτήνη που
κινούν τα νήματα