Δευτέρα, πρώτη μέρα στη ζωή χωρίς εσένα,
στο τραπέζι ο καφές μόνο για μένα,
άδεια η κούπα σου κι η θέση σου κενή.
Δευτέρα πρώτη μέρα, η σιωπή παντού στο σπίτι,
η καρδιά μου αφού το ξέρεις σου ανήκει
γιατί αλλάζεις τώρα εσύ διαδρομή.

Δευτέρα, αχ, θεέ μου πως μισώ αυτή τη μέρα,
εφιάλτης θα `ναι από `δω και πέρα,
τέσσερις τοίχοι και το βλέμμα στο κενό.
Δευτέρα δε θα έχω πια δική σου καλημέρα,
η απουσία σου με οδηγεί στην τρέλα,
δεν αντέχω μακριά σου δεν μπορώ.
Δευτέρα.

Δευτέρα, πρώτη μέρα που ξυπνώ χωρίς εσένα,
πόσο θα `θελα να ήταν όλα ψέμα,
ένα όνειρο κακό που έχω δει.
Δευτέρα, ένα πιστόλι η μοναξιά με μια σφαίρα,
που την ελπίδα μου πηγαίνει παραπέρα,
κι εμένα στην καρδιά πυροβολεί.

Δευτέρα, αχ, θεέ μου πως μισώ αυτή τη μέρα,
εφιάλτης θα `ναι από `δω και πέρα,
τέσσερις τοίχοι και το βλέμμα στο κενό.
Δευτέρα δε θα έχω πια δική σου καλημέρα,
η απουσία σου με οδηγεί στην τρέλα,
δεν αντέχω μακριά σου δεν μπορώ.
Δευτέρα.