Εξεγέρσου-


Κυλάς από πόρτες

σφαγείων-αγορών που παίζονται στα ζάρια.

Καποιο πρωί με μια απορία στο μέτωπο θα σε βρουν

και η δικαιοσύνη ακόμα θα κατοικεί σε βιβλιοθήκες

ανάμεσα σε λέξεις και σημεία στίξης παγωμένα.


Τίποτα δεν προαναγγέλει τη νίκη

μόνο μια ήττα απλώνεται μπροστά

ένα κουβάρι ετερόκλητων κραυγών

που γεμίζουν το κενό

της σιγής του θορύβου της πόλης

της ησυχίας των αγρών

του θροϊσματος του ανέμου πάνω στα κύματα.

Δεν έχουν μείνει πουθενά εχέγγυα, μην ψάχνεις.


Είμαστε η εποχή των πολιορκητών

που γεννήθηκαν και ζουν ήδη μέσα στην πόλη

και εμείς πολιορκημένοι μέσα στην Ιστορία

τραγουδάμε για τα τείχη που δε χτίσαμε

και έτσι δεν προασπίσαμε ποτέ.


Το γυμνό κορμί της συνείδησης

σφαχτάρι μέσα στο συμφέρον χώθηκε

και στην κατάψυξη μετά για ώρα ανάγκης.


Η μοναξιά που κάποτε νομίσαμε πως μας έθρεφε

τώρα έγινε βραχνάς

και δάκρυ παραμόρφωσης.

Ο διπλανός μου είμαι εγώ

μία κατάρρευση ζωσα

και το πρόσωπό μας στον καθρέφτη μία τρύπα

αναβλύζει από τώρα τη σιγή που έπεται.


Κρατήσου από τα όνειρα σφιχτά

τρέξε στο αύριο

κανείς και τίποτα δεν μπορεί να το καταδικάσει

αυτό το προνόμιο άλλωστε το έχει μόνο η μνήμη.

Άσε τον ήλιο να δώσει μορφή στις γροθιές

το νερό να ποτίσει τη γη

να βλαστίσουν τα χέρια

η αμφισβήτηση να τα θεριέψει.


Κλείσε τα μάτια και ονειρέψου το πιο ζεστό φιλί

και όρμα

επάνω σε κάθε καταστολή

σε κάθε τοίχο σαν καρφί πέρνα απ’ την άλλη

μια τεράστια αγκαλιά γίνε αντίστασης.

Ο έρωτας είναι η εξέγερση.


Μπες μέσα σε κάθε ιεραρχία και ανατίναξέ τη

γίνε τα εκρηκτικά και η πρώτη φλόγα.

Η ελευθερία είναι μια ουτοπία

θα αξίζε για χάρη της να απελευθερωθείς μια για πάντα.

Βεβαιότητες και εικασίες δε χωρούν μέσα στα μάτια

κανένας και τίποτα δεν πρόκειται να εγγυηθεί