Επίνειο των δυνάμεών μου η κραυγή μου
η σύγχυση όμως πλήρης
Σε ποιο απ’ τα δύο κομμάτια μου να ενδώσω
Το ένα ανελέητος θυμός
το άλλο τρυφεράδα απέραντη
Η μάχη δίνεται και πέρα από τον έλεγχό μου
και το καθένα απ’ τα δύο διεκδικεί τη νίκη

Ασπρίζουν τα μαλλιά μου από την ένταση
οικοδομώ το μέλλον μου μες στην αβεβαιότητα
δεν ξέρω αν πάλι θα φανείς κοντά μου
ή αν η θύελλά μου θα τυλίξει στο σκοτάδι
τη μορφή σου