Τώρα που όλα τα ‘χω δει και τα ‘χω νιώσει
τι άλλο άραγε μπορεί να με πληγώσει.
Ούτε η πιο αρρωστημένη φαντασία
δεν θα γεννούσε πιο μεγάλη προδοσία

Μόνο στο φως του ήλιου
ξεγυμνώθηκες μπροστά μου
ήσουν ανήμπορη
ν’ αντέξεις τη ματιά μου.

Δεν είχες δύναμη,
κουράγιο να μιλήσεις
στη νύχτα έψαχνες
τη γύμνια σου να κρύψεις.

Ξέρω υπάρχουν, το απέδειξες υπάρχουν
άδειες ψυχές που μ’ ένα σώμα συνυπάρχουν.
Σ’ ένα κορμί που το κενό του κουβαλάει
σ’ ‘ένα κορμί που του ‘ναι αδιάφορο που πάει.

Μόνο στο φως του ήλιου
ξεγυμνώθηκες μπροστά μου
ήσουν ανήμπορη
ν’ αντέξεις τη ματιά μου.

Δεν είχες δύναμη,
κουράγιο να μιλήσεις
στη νύχτα έψαχνες
τη γύμνια σου να κρύψεις.