Παράξενα σοκάκια έχει η καρδιά σου
τη μια γλεντάς με τις βραδιές
μετά ξεχνάς τις αγκαλιές
κι αλλού με πάει η χαρά, αλλού η ματιά σου.

Νησί χαμένων ήλιων το κορμί σου
φτερά σου δώσαν οι θεοί
μακριά να φεύγεις κάθε αυγή
κι εγώ ποτέ να μην προφταίνω τη φυγή σου.

Μαύρα μου μάτια
δρόμοι των θαυμάτων,
σε μένα θέλω να γυρνάς
να σε χαρώ κι ας με πονάς.

Χλωμό λυχνάρι φέγγει τις στιγμές σου
ο έρωτας σου ουρανός
που ύστερα γίνεται γκρεμός
κι εγώ δεν ξέρω αν είμαι το αύριο ή το χθες σου.

Μαύρα μου μάτια
δρόμοι των θαυμάτων,
σε μένα θέλω να γυρνάς
να σε χαρώ κι ας με πονάς.