Στα τείχη σου κλειδώνεσαι, στο ψέμα σου οχυρώνεσαι
κι αρχίζεις να μιλάς για χωρισμό
κι ο πόλεμος αρχίζει πια, στη θάλασσα και στη στεριά,
δεν έχω τίποτα να φοβηθώ.

Μάχη στον αέρα, δίδυμη φωτιά,
δεν αντέχω πια με τελειώνει η σφαίρα,
του Ερμή φτερά, του έρωτα σχοινιά
δεν τελειώνει η μέρα.

Μάχη στον αέρα, ρίξε στην καρδιά,
αντέχω κι άλλο πια δεν με πιάνει η σφαίρα,
πάλι εσύ με καις, πάλι λες δεν φταις,
πάλι εσύ δεν θες.

Στα όπλα σου οχυρώνεσαι, στην σκέψη σου κλειδώνεσαι
χαμένη στης ψυχής σου το βυθό,
μου λες δεν ενδιαφέρεσαι, σε μένα όμως έρχεσαι
κι απόψε πάλι θα σ’ ονειρευτώ.

Μάχη στον αέρα, δίδυμη φωτιά
δεν αντέχω πια με τελειώνει η σφαίρα,
του Ερμή φτερά, του έρωτα σχοινιά
δεν τελειώνει η μέρα.

Μάχη στον αέρα, ρίξε στην καρδιά
αντέχω κι άλλο πια δεν με πιάνει η σφαίρα,
πάλι εσύ με καις, πάλι λες δεν φταις,
πάλι εσύ δεν θες.

Και η μάχη αυτή
χωρίς νικητή
σε μια ακρογιαλιά
στην δική σου αγκαλιά.