Μες στην πλατιά ησυχία
κολυμπώ.
Χωρίς τα ρούχα,
εκείνα που ’χα,
πριν να πέσω
στης θάλασσας
την αγκαλιά τη μαύρη.

Μες στην πλατιά ησυχία
κολυμπώ.
Και χίλια αστέρια
απλώνουν χέρια,
τρυφερά
να με χαϊδέψουν.
Και η σελήνη γυμνή κι εκείνη.

Μες στην πλατιά ησυχία
κολυμπώ.
Και είμαι κύμα
και είμαι βράχος
και είμαι του βυθού το βάθος.
Και είμαι βράχος
και είμαι κύμα
κι είμαι του φεγγαριού ακτίνα.