Τους όρκους μου στους έδωσα
και πια δε σε πιστεύω
την άμμο από τη θάλασσα
για φυλαχτό μαζεύω.

Νερό και χώμα τα κορμιά
που θέλουν να ματώσουν
κερνούν το ψέμα με φιλιά
τους όρκους να σκοτώσουν.

Κι όταν ζητήσεις μια βραδιά
φιλί για να σου δώσω
τίποτα δε θα έχω πια
στον κόσμο να προδώσω.
Τίποτα δε θα έχω πια
στον κόσμο να προδώσω.

Τους δρόμους σου περπάτησα
και σε γυρεύω ακόμα
τα λόγια σου τραγούδησα
με την ψυχή στο στόμα.

Κι όταν ζητήσεις μια βραδιά
φιλί για να σου δώσω
τίποτα δε θα έχω πια
στον κόσμο να προδώσω.
Τίποτα δε θα έχω πια
στον κόσμο να προδώσω.