Στον ίδιο χορό η αγάπη και το δάκρυ
προτού τη γη μετρήσουμε βαθιά
Κι αν χάθηκα πια στου ονείρου μας την άκρη
Αχ, Γιατί ναν' πατρίδα μας η λησμονιά;

Μη με ξεχάσεις, Μη με ξεχάσεις
Του έρωτα το χάδι λαχταρώ
Τα όσα μου ’χες τάξει να χαρώ
Μη με ξεχάσεις

Στο ίδιο βουνό, στης λύτρωσης το χώμα
αγκαλιαστήκαμε το πρώτο δειλινό
Κι αν χάθηκε πια, κρατήσαμε το χρώμα
το φως που νιώσαμε κοιτώντας
το χάλκινο ουρανό