Σαν της βροχούλας το νερό
πέσε στην αγκαλιά μου
και σαν παιδάκι θα σου πω
όλα τα μυστικά μου

Ματάκια που τα ζήλεψα
χείλη που δε φιλούσα
και στης αγάπης τ’ όνειρο
μόνο τα συναντούσα

Είσαι για μένανε καημός
του έρωτα το χάδι
που μου ανάβει το μυαλό
στη σκέψη μου το βράδυ

Της μάγισσας το βάλσαμο
να πιω της αγκαλιάς σου
κι από τη μέθη να χαθώ
παίρνοντας τα φιλιά σου

Ματάκια που τα ζήλεψα
χείλη που δε φιλούσα
και στης αγάπης τ’ όνειρο
μόνο τα συναντούσα

Είσαι για μένανε καημός
του έρωτα το χάδι
που μου ανάβει το μυαλό
στη σκέψη μου το βράδυ