Που βρίσκεσαι τόσο καιρό
που να 'σαι εσύ κρυμμένη
κι εγώ αδίκως καρτερώ
να ‘ρθεις αγαπημένη.

Αχ, που να είσαστε κρυμμένα
ματάκια μου αγαπημένα.

Τα δυο σου μάτια τα ‘χασα
και κλαίει η ψυχή μου
που σαν αστέρια φώτιζαν
την άχαρη ζωή μου.

Αχ, που να είσαστε κρυμμένα
ματάκια μου αγαπημένα.

Ποιος ξέρει που να βρίσκεσαι
ποιος ξέρει να ρωτήσω
να πάρω δρόμους και να ‘ρθω
για να σε συναντήσω.

Αχ, που να είσαστε κρυμμένα
ματάκια μου αγαπημένα.