Το χθεσινό το δειλινό
σε μια γωνιά, σ’ ένα στενό,
μια αγάπη σαν τον ουρανό
έγινε τώρα στάχτη.

Καπνός έγινε τ’ όνειρο
στον άνεμο κι εχάθη
το χθεσινό το δειλινό
ποτέ, ποτέ να μην ξανάρθει.

Κάθε ματιά μες στη νυχτιά
κάθε ματιά λαβωματιά
και κάθε λέξη μαχαιριά
στου δειλινού τη δύση.

Τα κάστρα των ονείρων μας
για πάντα έχει γκρεμίσει
το χθεσινό το δειλινό
ποτέ, ποτέ να μη γυρίσει.

Μια αγάπη σαν τον ουρανό
έγινε τώρα στάχτη.

Καπνός έγινε τ’ όνειρο
στον άνεμο κι εχάθη
το χθεσινό το δειλινό
ποτέ, ποτέ να μην ξανάρθει.