Ηρακλή μου, παλικάρι
θα μου κάνεις κι άλλη χάρη;
Θα σε στείλω ταξιδάκι
στης Ερύθειας το νησάκι.

Τον Γηρυόνη να γυρέψεις
και τα βόδια του να κλέψεις.
Κάν ’το Ηρακλή, ορκίσου.
Άσ’ το πάνω μου βασίσου.

Τρέχω, φεύγω, πάω να τον βρω.
τρέχω, φεύγω, δεν αργοπορώ.

Τον τρισώματο Γηρυόνη
να τον κάνεις λιώμα, σκόνη.
Πρόσεξε όμως, στην αυλή του
είν’ ο Όρθρος, το σκυλί του.

Το μαντρόσκυλο του Άδη
που φυλάει το κοπάδι,
με τα φιδοκέφαλά του
και τα σκυλοκέφαλά του.

Τρέχω, φεύγω, πάω να τον βρω
με τον Όρθρο πάω ν’ αρπαχτώ.

Μια και δυο τον εξοντώνει
τον τρισώματο Γηρυόνη
και τα τέρατά του σφάζει
και τα βόδια του τ’ αρπάζει.

Πάρ’ τα βόδια σου Ευρυσθέα
να σου κάνουνε παρέα.
Μ’ έκανες και βοΐδολάτη
και στα φέρνω στο παλάτι.