Την ώρα που ‘φευγες τάχα μου πιάστηκε
η καπαρντίνα σου στην πόρτα
και είπες φαίνεται κάτι σου χρώσταγα
στο ξεχρεώνω με μια βόλτα.

Την ώρα που ‘φευγα δούλεψα γρήγορα
το γυναικείο το μυαλό μου
μπορεί να πιάστηκε η καμπαρτίνα μου
αλλά μου βγήκε σε καλό μου.

Κι εκεί έγινε το μπέρδεμα
στην πόρτα σου το μπέρδεμα
και ξανάρχισε το παίδεμα
με σένανε και μπέρδεμα.

Στην πόρτα που έφτανες τάχα μου έκανες
ότι σου πέφτει το τσαντάκι
μα δεν θα στο ‘πιανα μήπως σκεφτόσουνα
ότι τσιμπάω σαν λαβράκι.

Στην πόρτα που έφτασα η τσάντα σκέφτηκα
του έχει γίνει πια ρουτίνα
και μόλις ένιωσα πως έτσι σ’ έχανα
μου ‘ρθε κουτί η καμπαρτίνα.

Κι εκεί έγινε το μπέρδεμα
στην πόρτα σου το μπέρδεμα
και ξανάρχισε το παίδεμα
με σένανε και μπέρδεμα.