Μεθάω απόψε απ' τον σκοπό
και στραταρίζω τον καιρό να βρω απάγκιο.
Μα ο νους μου πάλι ξεγλιστρά
και με πηγαίνει στα παλιά, σε στόμα άγιο.

Απομεινάρια της καρδιάς
όπως το στίγμα της φωτιάς πριν να σε κάψει.
Και μια παλιά σου προσευχή
απόψε ντύθηκε ντροπή, μήπως σ' αλλάξει.

Τρέξε ψυχή μου αν μπορείς
και ένα όνειρο αν βρεις να το προσέχεις.
Κι αν σε ρωτάει η καρδιά
εσύ να λες όλα καλά και να αντέχεις.

Απομεινάρια της καρδιάς
όπως το στίγμα της φωτιάς πριν να σε κάψει.
Και μια παλιά σου προσευχή
απόψε ντύθηκε ντροπή, μήπως σ' αλλάξει.